نصر (مفردات‌قرآن)نصر از اصطلاحات به کار رفته در قرآن کریم به معنای یاری و اگر با علی و من به مفعول دوم متعدی شود به معنای نجات و خلاص است. ۱ - واژه‌شناسی«نَصَرَ المظلوم نَصْراً: اعانه». «اَلا اِنَ نَصْرَ اللَّهِ قَرِیبٌ؛ آگاه باشید که یاری خدا نزدیک است» نصرت نیز مانند نصر است و به قول قاموس نصور نیز مصدر است. و چون با «علی» و «من» به مفعول دوّم متعدی شود معنای نجات، خلاص کردن و غلبه می‌دهد «وَ انْصُرْنا عَلَی الْقَوْمِ الْکافِرِینَ» یعنی ما را بر قوم کافر پیروز گردان و از آنها خلاصمان کن». در اقرب الموارد آمده: «نَصَرَ فلانا علی عدوّه و منه: نجّاه منه و خلّصه و اعانه و قوّاه علیه» علی هذا آن در آیاتی مثل «وَ یا قَوْمِ مَنْ یَنْصُرُنِی مِنَ اللَّهِ اِنْ طَرَدْتُهُمْ». بمعنی نجات و خلاص است یعنی: ای قوم کی مرا از عذاب خدا نجات می‌دهد اگر آنها را طرد کنم. ۲ - پانویس
۳ - منبع• قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «نصر»، ج۷، ص۷۲. رده‌های این صفحه : اصطلاحات ادبی | اصطلاحات قرآنی | قاموس قرآن | واژگان قرآنی | واژه شناسی واژگان قرآن
|